Υλικο για εκθεση

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (θεματικος κυκλος γ΄λυκειου και ΤΕΕ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ορισμός.
Η δημοκρατία (από το δήμος και κρατώ: εξουσία του δήμου, των πολλών) είναι η αρτιότερη μορφή πολιτειακής οργάνωσης και διακυβέρνησης μιας κοινωνίας, καθώς συνθέτει δύο κορυφαίες αξίες, την ελευ­θερία και τη δικαιοσύνη και δημιουργεί τις ευνοϊκότερες συνθήκες, για να προοδεύσουν και να ευτυχήσουν άτομα και κοινωνίες.
Στοιχεία-προϋποθέσεις της δημοκρατίας.
Τυπικά.
ü  Καθολική συμμετοχή των πολιτών στις πολιτικές διαδικασίες.
ü  Διάκριση εξουσιών.
ü  Κράτος Δικαίου.
ü  Κράτος Πρόνοιας.
ü  Πολυκομματισμός.
ü  Αρχή της πλειοψηφίας.
Ουσιαστικά
ü  Ελευθερία σκέψης και έκφρασης.
ü  Ανεκτικότητα.
ü  Ενάρετο ήθος των πολιτών.
ü  Δημόσια δωρεάν Παιδεία όλων των πολιτών.
ü  Αξιοκρατία.
ü  Διαφάνεια.
Αρχές της δημοκρατίας.
ü  Λαϊκή κυριαρχία.
ü  Ελευθερία σ` όλες τις μορφές, αρκεί να είναι οριοθετημένη.
ü  Ισοτιμία – ισονομία – ισοπολιτεία.
ü  Δικαιοσύνη – Αξιοκρατία.
ü  Διάλογος – Πολυφωνία – Πολύ κομματισμός.
ü  Εκλέγειν – Εκλέγεσθαι.
ü  Ενεργός συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.
ü  Διάκριση τριών εξουσιών: νομοθετική – εκτελεστική – δικαστική.
ü  Ευνομία.
Εχθροί της δημοκρατίας.
ü  Κατάχρηση ελευθεριών.
ü  Ολοκληρωτικά καθεστώτα.
ü  Αδικίες – αναξιοκρατία – πελατειακό σύστημα στις σχέσεις πολιτών -κράτους.
ü  Πόλωση.
ü  Αδιαφορία των πολιτών για τα κοινά.
ü  Σκάνδαλα – αυθαιρεσίες ηγετών.
ü  Λαϊκισμός – δημαγωγία.
ü  Παραπληροφόρηση, προπαγάνδα.
ü  Βία – εγκληματικότητα, παράνομη συμπεριφορά.
ü  Απουσία παιδείας από τους πολίτες.
Αίτια κρίσης της δημοκρατίας.
ü  Κρίση Φορέων Αγωγής (Οικογένεια – Σχολείο – ΜΜΕ), οπότε δεν προσφέ­ρουν την απαραίτητη ανθρωπιστική παιδεία και κατάλληλη κοινωνικοπολι­τική αγωγή στα άτομα.
ü  Συμφέροντα – προσωπικές φιλοδοξίες – φανατισμός πολιτικών ηγετών και κομμάτων.
ü  Υλιστικό πνεύμα – ο καταναλωτισμός απορροφά το ενδιαφέρον του σημερι­νού ανθρώπου, άρα παύει να ενδιαφέρεται για το «εμείς» και τη δημοκρα­τία.
ü  Στείρα τεχνοκρατική αντίληψη και εγκλωβισμός στο βιομηχανοποιημένο τρόπο ζωής. περιχαράκωση στην ειδίκευση. Άρα. πνευματική μονομέρεια και ηθικοπνευματική απογύμνωση του σημερινού ανθρώπου και, επομένως, κρίση της Δημοκρατίας που είναι το κατεξοχήν πνευματικό πολίτευμα.
ü  Αστικοποίηση – ανωνυμία στις μεγαλουπόλεις – αποξένωση πολιτών – αδιαφορία για το «εμείς» και τα κοινά.
ü  Συνθετότητα κοινωνιών, καταιγιστικά μηνύματα, πολ­λαπλοί και αλληλοσυγκρουόμενοι ρόλοι, έλλειψη χρόνου και διάθεσης από μέρους των πολιτών για συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα.
ü  Κρίση αξιών – ηθική χαλάρωση – απευαισθητοποίηση του ανθρώπου και ατομικισμός
ü  Ανεργία, αδικίες, αναξιοκρατία αποκαρδιώνουν τους πολίτες και δεν εκτι­μούν την ίδια τη δημοκρατία ως πολίτευμα και τους θεσμούς της.
ü  Η ιδιοτέλεια πολιτών, πολιτικών και οικονομικών οργανισμών.
ü  Η περιφρόνηση αξιών και θεσμών.
ü  Η ανικανότητα πολιτικών και η αναξιοπιστία των κομμάτων.
ü  Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός.
ü  Η αναξιοκρατία.
ü  Η φανατική προσήλωση σε ιδεολογικές και κομματικές θέσεις.
ü  Η κακή λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (παραπληροφόρηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης).
ü  Η αποχή των πνευματικών ανθρώπων από το δημόσιο βίο.
Προτάσεις για την αντιμετώπιση τους.
ü  Παιδεία.
ü  Καθολική συμμετοχή, όχι μόνο στις εκλογικές διαδικασίες, αλλά και
ü  στις αποφάσεις και τα γεγονότα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Κριτική, έλεγχος της εξουσίας, διαφάνεια. Διοικητική αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση.
Μηχανισμοί αποπροσανατολισμού στους πολιτικούς λόγους.
ü  Ο λεκτικός πληθωρισμός στον πολιτικό λόγο χαρακτηρίζεται συχνότερα από πλεονασμούς, κατάχρηση συνωνύμων, διατύπωση βεβαιωτική, δεοντο­λογική και θαυμαστική, έντονη συναισθηματική φόρτιση και μεγαλοστομία. Παγιδεύει το δέκτη συναισθηματικά με το μέγεθος και το βάρος των αξιών που προβάλλει
ü  Ο πολιτικός λόγος  χειρίζεται λέξεις με γιγάντια ηθική διάσταση και τόσο μεγάλη συναισθηματική φόρτιση. Λέξεις αξίες: «έθνος», «σο­σιαλισμός», «λαός», «παράδοση» και άλλες πολλές.
ü  Λέξεις που είναι παγίδες, γιατί αρκεί να προφερθούν και το μήνυμα παύει να χρειάζεται λογική συνοχή, γλωσσική επάρκεια, νοηματική αποτελε­σματικότητα, παύει να χρειάζεται αιτιολόγηση και ακόμα περισσότερο απο­δεικτικά τεκμήρια.
Θετικά της δημοκρατίας.
ü  Επίτευξη υψηλού βιοτικού επιπέδου: ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα, προστασία της ιδιοκτησίας, πρόνοια για τους οικονομικά ασθενείς πολίτες, ασφάλιση, νομική προστασία των δικαιωμάτων που έχει ο εργαζόμενος.
ü  Εξασφαλίζεται η κοινωνική γαλήνη και ασφάλεια, απαλλάσσουν τους πολίτες από την καχυποψία.
ü  Η δημοκρατία προσφέρει ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και πνευματικής ανάπτυξης, δωρεάν Παιδεία, ελεύθερη έρευνα και διακίνηση ιδεών.
ü  Δίνει σε όλους τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση και να προσφέρουν στην κοινωνία.
ü  Εξασφαλίζει την αξιοκρατία με την καθιέρωση κριτηρίων και με διαφανείς διαδικασίες.
ü  Η δημοκρατία κατοχυρώνει όλες τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του πολίτη.
ü  Η δημοκρατία είναι από τη φύση της προστάτης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αφού έχει ως κέντρο της τον άνθρωπο.
ü  Η δημοκρατία έχει φιλειρηνικά χαρακτηριστικά, επειδή στηρίζεται στη νηφάλια κρίση, στην αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων, στην υπεύθυνη αντιμετώπιση των προβλημάτων και στην ευημερία των πολιτών.
Άξιος πολιτικός.
ü  Βαθιά φιλοσοφημένη προσωπικότητα· ένας άνθρωπος με πρωτότυπες και ουσιαστικές σκέψεις, με σαφή και ξεκάθαρη ιδεολογία, προσανατολισμένο σωστά στα βασικά ζητήματα της ζωής·
ü  Δίκαιος, ηθικός, έντιμος, αξιοπρεπής, με ισορροπημένο εσωτερικό κόσμο, στοιχεία που του επιτρέπουν να
αγαπά τον άνθρωπο και να αγωνίζεται για τη βελ­τίωση της ζωής του·
ü  Ισχυρή προσωπικότητα, δυναμική, ικανή να αναλαμ­βάνει πρωτοβουλίες, να υλοποιεί τις αποφάσεις της.
ü  Να συνδυάζει υπομονή και επιμο­νή, επιφυλακτικότητας και θάρρος, τόλμη και αυτοσυγκράτηση.
ü  Οργανωτικός, συγκροτημένος, μεθοδικός, σε θέση να διαμορφώνει προγράμματα και να τα υλοποιεί.
ü  Γνώστης της κοινωνικής πραγματικότη­τας, των προβλημάτων. Ικανός να προσ­διορίζει τρόπους άμβλυνσης των ανισοτήτων, των κοινωνικών διαφορών, να υπερβαίνει τις δυσχέρειες, να επιτυγ­χάνει την κοινωνική αρμονία.
Άξιος πο­λίτης.
ü  Έχει επίγνωση της δύναμης που διαθέτει και της επιρ­ροής που ασκεί στα κοινωνικά δρώμενα.
ü  Έχει σαφή, ξεκάθαρη και ουσιαστική πολιτική ιδεολο­γία, χωρίς ωστόσο να γίνεται δογματικός και απόλυτος.
ü  Αναλαμβάνει ρόλους, ευθύνες, δραστηριοποιείται, συμμετέχει.
ü  Έχει κοινωνική συνείδηση και αντιλαμβάνεται ότι ουσιαστικές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα εί­ναι αυτές που διαμορφώνονται με κριτήριο το κοι­νωνικό καλό.
ü  Έχει επίγνωση των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, αλλά και κριτήρια ουσιαστικής αξιολόγησης και ιεράρχησης τους ως προς την αμεσότητα της λύ­σης τους.
ü  Κοινωνικότητα, να συ­νεργάζεται ουσιαστικά με τους άλλους πολίτες, με προοπτική κοινά αποδεκτών λύσεων.

ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ, ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ Πανελλαδικές νέου τύπου Τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η καθιέρωση τριών μαθημάτων ιδιαίτερης βαρύτητας και ενός κατ' επιλογήν, ο συνυπολογισμός της βαθμολογίας Β' και Γ' Λυκείου και εξετάσεις σε διευρυμένη ύλη Με το νέο μοντέλο εξετάζεται η ελεύθερη πρόσβαση φοιτητών στις σχολές χαμηλής ζήτησης Με τρία ιδιαίτερης βαρύτητας πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα (συν ένα επιλογής), με την καθιέρωση βάσης ανά τμήμα, με τη δημιουργία του Εθνικού Κέντρου Εξετάσεων αλλά και με ελεύθερη πρόσβαση σε σχολές χαμηλής ζήτησης έρχεται το νέο μοντέλο εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, που θα αντικαταστήσει τις πανελλαδικές εξετάσεις το 2014. Τα πανεπιστήμια θα έχουν τον πρώτο λόγο εδώ, καθώς οι σχολές θα θέτουν τα προαπαιτούμενα μαθήματα και τους συντελεστές βαρύτητας στη βαθμολόγησή τους. Τα κύρια χαρακτηριστικά του νέου τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που παρουσιάζει σήμερα το "Εθνος της Κυριακής", θα είναι: 1. Η μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων. 2. Ο συνυπολογισμός της βαθμολογίας των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου. 3. Οι εξετάσεις σε μια διευρυμένη και όχι σε προκαθορισμένη αυστηρώς ύλη, όπως συμβαίνει σήμερα. 4. Ο προσδιορισμός του ύψους βαθμολογίας εισαγωγής (του συντελεστή βαρύτητας) από τα οικεία τ?ή?ατα των ΑΕΙ. Το νέο σύστημα πρόσβασης στα πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας έχει "πάρει σάρκα και οστά", βρίσκεται ήδη στο συρτάρι της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου και αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου, αφού πρώτα πάρει και την έγκριση του αναπληρωτή υπουργού, Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου.

1. Καταργείται η δυνατότητα εισαγωγής στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας αποφοίτων λυκείων προηγούμενων ετών με το ποσοστό του 10%.
2. Οι απόφοιτοι των λυκείων που δεν θέλουν να εισαχθούν στα ΑΕΙ θα μπορούν να δώσουν μόνο ενδοσχολικές εξετάσεις και όχι πανελλαδικές προκειμένου να αποκτήσουν το απολυτήριό τους, το οποίο θα είναι ισότιμο με τα απολυτήρια που αποκτώνται με συμμετοχή στις πανελλήνιες. Οι μαθητές που θα επιλέξουν το ενδοσχολικό απολυτήριο θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν κατά τα επόμενα έτη στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα αν αποφασίσουν να διεκδικήσουν θέση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
3. Με απόφαση του υπουργού θα καθορίζεται, έναν τουλάχιστον μήνα πριν από την υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων, ο συνολικός αριθμός των εισακτέων στα ΑΕΙ. Η τροπολογία θα ισχύει από φέτος.
4. Η επιλογή των υποψηφίων για τις σχολές και τα τμήματα που δήλωσαν προτίμηση γίνεται με βάση το σύνολο των μορίων που προκύπτουν από το άθροισμα των γινομένων του Γενικού Βαθμού Πρόσβασης της βεβαίωσης, των βαθμών πρόσβασης των δύο μαθημάτων αυξημένης βαρύτητας με τους αντίστοιχους συντελεστές βαρύτητας και κατά φθίνουσα σειρά μέχρι να καλυφθεί ο αριθμός θέσεων κάθε σχολής ή τμήματος. Σύμφωνα με την ίδια τροπολογία, για τις σχολές ή τα τμήματα που απαιτείται εξέταση σε ένα ή περισσότερα ειδικά μαθήματα ή πρακτικές δοκιμασίες, στο ανωτέρω σύνολο μορίων προστίθενται και τα μόρια που προκύπτουν από το γινόμενο του βαθμού των ειδικών μαθημάτων ή πρακτικών δοκιμασιών με τον αντίστοιχο συντελεστή.

Κόβουν τα καλλιτεχνικά από το Λύκειο

«Η καλλιτεχνική εκπαίδευση βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια απαράδεκτη μεθόδευση, που οδηγεί στον πλήρη εξοστρακισμό και τη γενική έξωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων (Εικαστικά, Ελεύθερο Σχέδιο και Γραμμικό Σχέδιο, Ιστορία Τέχνης), από το λεγόμενο «Νέο Λύκειο».

 Η καλλιτεχνική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη, τονίζουν οι εκπαιδευτικοί Φέτος τα μαθήματα αυτά παύουν να διδάσκονται στην Α' Λυκείου και από του χρόνου, με βάση τα νέα προγράμματα και διαγράμματα, εξαλείφεται πλήρως η διδασκαλία τους και από τις τρεις τάξεις του Λυκείου, αν και αποτελούν προϋπόθεση εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ».

Αυτά τονίζει η Ενωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων, η οποία απόψε, ώρα 7.00 στην Αθήνα (αίθουσα συνεδριάσεων Ντε Κίρικο στην ΑΣΚΤ, Πειραιώς 256), και την ίδια ώρα την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη (ΕΔΟΘ, Προξένου Κορομηλά 51, 4ος όροφος), πραγματοποιεί έκτακτες συναντήσεις των εικαστικών, με σκοπό την ενημέρωση και διαμαρτυρία για τις τελευταίες εξελίξεις σε βάρος της καλλιτεχνικής παιδείας στα σχολεία.

Να σημειωθεί πως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση οι συμβάσεις των αναπληρωτών καλλιτεχνών έχουν ημερομηνία λήξης το τέλος του σχολικού έτους, χωρίς να έχει προβλεφθεί η συνέχεια με το άνοιγμα οργανικών θέσεων.

«Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην εξέλιξη αυτή και αποδοκιμάζουμε απερίφραστα τον προωθούμενο εξοβελισμό», τονίζει η γραμματέας της Ενωσης, Ν. Παληοκώστα. «Θεωρούμε επείγουσα την άμεση επανεξέταση του θέματος και σε κάθε περίπτωση διεκδικούμε εκπλήρωση του αμετάθετου αιτήματός μας για ενίσχυση, στερέωση και επέκταση της διδασκαλίας των καλλιτεχνικών σ' όλες τις τάξεις του Λυκείου».

«Οι αποφάσεις αυτές», προσθέτει η πρόεδρος της Ενωσης Ζ. Χατζή, «απειλούν τώρα να οδηγήσουν στο Γυμνάσιο τη διδασκαλία της Τέχνης σε πολτοποίηση και αφανισμό, μετατρέποντας το λεγόμενο "επιστημονικό πεδίο Τέχνες-Πολιτισμός" σε πεδίο σύγχυσης και αντιεπιστημονικής ασυναρτησίας, ένα "πεδίο" φαντασιακής υπόστασης, ασύμβατο και ξένο προς το πραγματικό πεδίο του υπαρκτού σχολείου και τις αληθινές ανάγκες του. Η απόφαση, σύμφωνα με την οποία, μπορούν να διδάσκουν τα καλλιτεχνικά στο σχολείο και διάφοροι πρόθυμοι "λοιποί εκπαιδευτικοί ανεξαρτήτως κλάδου-ειδικότητας" κ.λπ., αποτελεί αποθέωση της έλλειψης κατανόησης των λειτουργιών της Τέχνης και της καλλιτεχνικής διδασκαλίας, ακύρωση και καταφρόνηση των αξιών της, απειλή έξωσης από το σχολείο και κατάργησης των λειτουργών της».

Στο περιθώριο

Οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν καλλιτεχνικά μαθήματα στο σχολείο τονίζουν ακόμη πως «η καλλιτεχνική εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη. Την ανάγκη αυτή αντιστρατεύεται κατάφωρα στην πράξη η ασκούμενη εκπαιδευτική πολιτική. Τα καλλιτεχνικά και η διδασκαλία τους, αντί να ανυψωθούν σε ουσιαστικό κρίκο της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας, κρατιούνται παράλογα και τεχνητά, με αποκλειστική ευθύνη του ΥΠΕΠΘ, στο περιθώριο της σχολικής ζωής, και τώρα -όπως ξεκάθαρα πλέον πιστοποιούν τα "νέα προγράμματα" σπουδών και οι πρόσφατες υπουργικές αποφάσεις "πιλοτικής εφαρμογής" τους- απειλούνται με πλήρη αφανισμό από το δημόσιο σχολείο».

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ